كم كم به غروب ماه شعبان نزديك مي شويم،ماهي كه با ملاقاتش چه شادمان شديم و چه روزهاي زيبا وبه ياد ماندني داشت. يادش بخير شب نيمه كه ياد آور شب هاي قدر بود.
اي ماه شعبان وماه رحمت للعالمين،ماهي كه سراسر رحمت ومعنويت بودي؛خداحافظ
در اين روز ها كه دستم خالي وفرصت ها پايان يافته در اين لحظات پاياني شعبان با مناجاتي كه خود تعليم دادي به درگاهت مي آيم.خدايا خسته ام از گناه ومي دانم گناهانم حجابي بين من وتو شده اما….
وَ اسْمَعْ دُعَائِی إِذَا دَعَوْتُکَ وَ اسْمَعْ نِدَائِی إِذَا نَادَیْتُکَ وَ أَقْبلْ عَلَیَّ إِذَا نَاجَیْتُکَ

آنگاه که تو را می‏*خوانم و صدایت می‏*زنم، صدا و دعایم را بشنو و اجابت کن، و آنگاه که با تو نجوا می‏*کنم، بر من عنایت کن.
خدايا فهميدم كه تمسك به درگاه بندگانت بيهوده است
فَقَدْ هَرَبْتُ إِلَیْکَ وَ وَقَفْتُ بَیْنَ یَدَیْکَ مُسْتَکِینا لَکَ مُتَضَرِّعا إِلَیْکَ رَاجِیا لِمَا لَدَیْکَ ثَوَابِی
من از همه به سوی تو گریخته و در پیشگاه تو ایستاده‏*ام، در حالی که دل شکسته و نالان درگاه توام و به پاداش تو امیدوارم
خدايا به اعماق وجودوضمير باطنم آگاهي…………..

وَ تَعْلَمُ مَا فِی نَفْسِی وَ تَخْبُرُ حَاجَتِی وَ تَعْرِفُ ضَمِیرِی وَ لا یَخْفَی عَلَیْکَ أَمْرُ مُنْقَلَبِی وَ مَثْوَایَ وَ مَا أُرِیدُ أَنْ أُبْدِئَ بِهِ مِنْ مَنْطِقِی وَ أَتَفَوَّهَ بِهِ مِنْ طَلِبَتِی وَ أَرْجُوهُ لِعَاقِبَتِی

آنچه را در دل من می‏*گذرد می‏*دانی، از نیاز من آگاهی، ضمیر و درونم را می‏*شناسی و فرجام و سرانجام زندگی و مرگم از تو پنهان نیست. آنچه را که می‏*خواهم بر زبان آورم و از خواسته‏*ام سخن بگویم و به حسن عاقبتم امید بندم، همه را می‏*داني

فَقَدْ هَرَبْتُ إِلَیْکَ وَ وَقَفْتُ بَیْنَ یَدَیْکَ مُسْتَکِینا لَکَ مُتَضَرِّعا إِلَیْکَ رَاجِیا لِمَا لَدَیْکَ ثَوَابِی

من از همه به سوی تو گریخته و در پیشگاه تو ایستاده‏*ام، در حالی که دل شکسته و نالان درگاه توام و به پاداش تو امیدوار.
خدایا! اگر مرا به جرمم بگیری، دست‏ به دامان عفوت می‏*زنم.
و اگر مرا به گناهانم مؤاخذه کنی، تو را به بخشایشت‏ بازخواست می‏*کنم.
اگر در دوزخم افکنی، به دوزخیان اعلام خواهم کرد که تو را دوست دارم.
خدایا! اگر در کنار طاعتت، عملم کوچک است، امید و آرزویم بزرگ و بسیار است.
خدایا! از آستان تو چگونه تهیدست و محروم برگردم، با آنکه گمان نیک من نسبت‏ به جود تو، آن است که نجات یافته و رحمت‏ شده مرا باز گردانی.
خدایا! مرا به فروغ نشاط بخش عزت خود بپیوند تا تنها شناسای تو باشم و از غیر تو روی برتابم و تنها از تو ترسم و بیم تو داشته باشم

خدايا به اين بنده مجرم وپشيمان پناه ده واز ضيافت خود محروم نگردان

برچسب*ها: نرگس حسينيان, شعبان